De hype die Sociale Media heet.

Eigenlijk zei het me niks: Social Media, maar ik ben en blijf een IT’er en moet dus enigszins weten waar dit allemaal over gaat. Dus je bekijkt het maar eens.

My Space vond ik al snel helemaal niks. Het lijkt een ontmoetingsplek van pubers en de middelbare school druipt eraf.


Dan maar eens naar Hyves kijken. Dat begon eigenlijk aardig. Makkelijk je fotootjes plaatsen en als je tijd had loerde je eens wat rond. Op zoek naar interessante berichten. Het zal je niet verbazen dat ik al lang geen Hyves meer heb. Het zal me jeuken wat elke semi-huisvrouw van uur tot uur doet.

Nou, LinkedIn dan maar. Dat is voor de serieuzere gebruiker, toch? Zakelijke contacten, zinnige dingen uitwisselen…

Nou, ook daar ben ik even snel op af geknapt. Ik heb er echt niets zinnigs vanaf kunnen halen en de contacten vallen ook wel mee. Ik ben al hard onderweg het gehele vertrouwen in social media te verliezen.

Facebook dan? Dat is toch de meest populaire. Je vraagt je werkelijk af of je nog zonder Facebook kunt? Met regelmaat hoor ik mensen zeggen: “Heb ik je een bericht over gestuurd! Heb je dat niet gezien?“. “Bericht? Niks gezien … en ik lees mijn mail toch meerdere keren per dag”. “Nee gek, over Facebook. Lees je dat niet?“. “STAAT ER FACEBOOK OP MIJN KAARTJE? MAIL ME ALS JE IETS NODIG HEBT, GEK!!”.

Tot slot mag Twitter niet ontbreken natuurlijk. Hoewel ik dat het minst interessant vond. SMS’jes over het net? Begreep het niet helemaal. Maar ja, iedereen TWEET tegenwoordig dus moet je als IT’er weten waar men het over heeft.

Dus ook ik twitter, althans voorlopig.

Steeds krijg ik een déjàvu: in het begin zie je de mogelijkheden en is het best leuk. Vooral de techniek interesseert me mateloos maar het “gelul” wordt ik snel beu.

In de jaren 80 kocht ik mijn eerste 27mc bakkie. Ideaal voor op de vrachtwagen maar ook thuis was het een leuke hobby. Knutselen met de techniek, antennes konden en moesten beter en de QSL-kaarten kwamen van steeds verdere oorden.

Maar de Nederlandse overheid besloot dit te legaliseren, uiteraard met de nodige restricties erop. Bakkie van 22 kanalen en een half watt en toeteren maar. In NO TIME was de lucht vervuild door verveelde roze leggings die eigenlijk alleen maar onzin uitkraamden en vooral een steeds grotere bek kregen achter de veilige mike. Het duurde niet lang of de knop ging definitief op UIT en het basis-bakkie heeft nog jaren als decoratie en herinnering gediend.

Gaan we met de Social Media dezelfde kant op? Heeft het nog toekomst? Ik persoonlijk blijf bij mijn vertrouwde E-mail en als ik iets te melden heb aan de wereld dan verschijnt het op mijn blog. Onder mijn voorwaarden en restricties. In mijn layout. Hier kan ik mezelf zijn en wellicht net zo belangrijk: je leest het als je het wilt lezen.

Dit bericht is geplaatst in ICT. Bookmark de permalink.